Η μη έμπιστη πολιτική της Microsoft και το Ελεύθερο Λογισμικό

Με τη μη έμπιστη πολιτική της Microsoft να οδηγεί προς ένα συμπέρασμα,το ζήτημα για το τι πρέπει να απαιτήσουμε από τη Microsoft έρχεται στο προσκήνιο. Ο Ralph Nader ακόμη (όταν αυτό γράφτηκε,τον Μάρτιο του 1999) οργανώνει ένα συνέδριο για το ζήτημα αυτό (δείτε http://www.appraising-microsoft.org/).

Οι προφανείς απαντήσεις—το να περιοριστούν οι συμβάσεις μεταξύ της Microsoft και των κατασκευαστών υπολογιστών, ή το να χωριστεί η επιχείρηση—δεν θα πετύχουν κάποια κρίσιμη διαφορά. Τα πρώτα ίσως να ενθαρρύνουν τη διαθεσιμότητα των υπολογιστών με σύστημα GNU/Linux, αλλά αυτό συμβαίνει έτσι κι αλλιώς. Τα τελευταία θα βοηθούσαν κυρίως άλλους κατασκευαστές ιδιόκτητων εφαρμογών να ανταγωνιστούν τη Microsoft, κάτι το οποίο θα πρόσφερε στους χρήστες μόνο εναλλακτικούς τρόπους να αφήσουν πίσω την ελευθερία τους.

Έτσι προτείνω τρεις τρόπους αντιμετώπισης που θα βοηθούσαν να επιτρέψουν τα ελεύθερα λειτουργικά συστήματα όπως το GNU/Linux να ανταγωνιστούν τεχνικά με σεβασμό στην ελευθερία των χρηστών. Αυτοί οι τρεις τρόποι αντιμετώπισης εγκύπτουν άμεσα με τα τρία μεγαλύτερα εμπόδια στην ανάπτυξη των ελεύθερων λειτουργικών συστημάτων, και στο να δώσουν σε αυτά την ικανότητα της εκτέλεσης προγραμμάτων που γράφονται για τα Windows. Επίσης άμεσα εγκύπτουν με τις μεθόδους της Microsoft που έχει πει ότι (στα “έγγραφα του Halloween”) θα χρησιμοποιήσει για να εμποδίσει το ελεύθερο λογισμικό. Θα ήταν αποτελεσματικότερο να χρησιμοποιήσουν και τους τρεις αυτούς τρόπους αντιμετώπισης από κοινού.

1. Να απαιτήσουμε από τη Microsoft να δημοσιεύσει την πλήρη τεκμηρίωση όλων των διεπαφών μεταξύ των τμημάτων λογισμικού, όλων των πρωτοκόλλων επικοινωνιών, και όλων των μορφοποιήσεων αρχείων. Αυτό θα εμπόδιζε μια από την αγαπημένη τακτική της Microsoft: μυστικές και ασυμβίβαστες διεπαφές.

   Για να κάνουμε αυτήν την απαίτηση πραγματικά απειλητική, η Microsoft δεν πρέπει να έχει την άδεια να χρησιμοποιεί μια συμφωνία μη φανερή με κάποιο άλλο οργανισμό για να δικαιολογήσει την εφαρμογή μιας μυστικής διεπαφής. Ο κανόνας πρέπει να είναι:εάν δεν μπορούν να δημοσιεύσουν τη διεπαφή,να μη μπορούν να κυκλοφορήσουν μια εφαρμογή από αυτή.

   Εντούτοις, θα ήταν αποδεκτό να επιτραπεί η Microsoft να αρχίσει την εφαρμογή μιας διεπαφής πριν από τη δημοσίευση των προδιαγραφών των διεπαφών, υπό τον όρο ότι κυκλοφορούν τις προδιαγραφές ταυτόχρονα με την εφαρμογή.

   Η επιβολή αυτής της απαίτησης δεν θα ήταν δύσκολη. Εάν άλλοι υπεύθυνοι ανάπτυξης λογισμικού έκαναν παράπονα ότι η δημοσιευμένη τεκμηρίωση αποτυγχάνει να περιγράψει κάποια πτυχή της διεπαφής,ή πώς να κάνει μια ορισμένη εργασία, το δικαστήριο θα έδινε εντολή στη Microsoft να απαντήσει στις ερωτήσεις για αυτήν. Οποιεσδήποτε ερωτήσεις για τις διεπαφές (όπως διακρίνεται από τις τεχνικές εφαρμογής) θα έπρεπε να απαντηθούν.

   Παρόμοιοι όροι περιλήφθηκαν σε μια συμφωνία μεταξύ της ΙΒΜ και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας το 1984,που επιλύει μια άλλη μη-έμπιστη διαφωνία. Δείτε το http://www.cptech.org/at/ibm/ibm1984ec.html.

2. Να απαιτήσουμε από τη Microsoft να χρησιμοποιεί τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας της για την υπεράσπιση μόνο, στον τομέα του λογισμικού. (Εάν συμβαίνει να είναι κάτοχοι των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που ισχύουν για άλλους τομείς, εκείνοι οι άλλοι τομείς θα μπορούσαν να περιληφθούν σε αυτήν την απαίτηση, ή θα μπορούσαν να μας απαλλάσσουν.) Αυτό θα εμπόδιζε την άλλη τακτική της Microsoft που αναφέρεται στα έγγραφα halloween: χρήση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για να εμποδίσει την ανάπτυξη του ελεύθερου λογισμικού.

   Πρέπει να δώσουμε στη Microsoft την επιλογή είτε της αυτό-υπεράσπισης είτε της αμοιβαίας υπεράσπισης. Η αυτό-υπεράσπιση σημαίνει δυνατότητα παροχής όλων των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας χωρίς κόστος στον καθένα που επιθυμεί να τα χρησιμοποιήσει. Η αμοιβαία υπεράσπιση σημαίνει δημοσίευση όλων των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε έναν οργανισμό που ο καθένας μπορεί να παρακολουθήσει—ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν κανένα δικό τους δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ο οργανισμός αυτός θα χορηγεί άδεια για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας όλων των μελών σε όλα τα μέλη.

   Είναι κρίσιμο να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, επειδή δεν έχει κανένα όφελος η Microsoft να δημοσιεύει μια διεπαφή, εάν έχουν κατορθώσει να λειτουργήσουν κάποια κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας χρήσιμη πληροφορία σε αυτό (ή στη λειτουργία που δίνει τη πρόσβαση), έτσι ώστε οι υπόλοιποι από μας να μην επιτρέπεται να την υλοποιήσουμε.

3. Να απαιτήσουμε από τη Microsoft να μην πιστοποιεί οποιοδήποτε υλικό που λειτουργεί με το λογισμικό της Microsoft, εκτός αν οι πλήρεις προδιαγραφές του υλικού έχουν δημοσιευθεί, έτσι ώστε οποιοσδήποτε προγραμματιστής να μπορεί να υλοποιήσει ελεύθερο λογισμικό για να υποστηρίξει το ίδιο υλικό.

   Οι μυστικές προδιαγραφές υλικού δεν έχουν να κάνουν με τη γενική δραστηριότητα της Microsoft, αλλά είναι ένα σημαντικό εμπόδιο για την ανάπτυξη των ελεύθερων λειτουργικών συστημάτων που μπορούν να παρέχουν τον ανταγωνισμό για τα Windows. Η αφαίρεση αυτού του εμποδίου θα ήταν μια μεγάλη βοήθεια. Εάν γίνει ένας διακανονισμός με τη Microsoft, η συμπερίληψη αυτού του είδους παροχής δεν θα ήταν αδύνατη—θα ήταν ένα θέμα διαπραγμάτευσης.

Αυτόν τον Απρίλιο,ο Ballmer της Microsoft ανακοίνωσε ένα πιθανό σχέδιο ώστε να κυκλοφορήσει τον πηγαίο κώδικα κάποιου μέρους των Windows ως ελεύθερο λογισμικό. Δεν είναι σαφές εάν αυτό θα υποδήλωνε να δημιουργήσει ελεύθερο λογισμικό, ή ποιο θα είναι αυτό το μέρος των windows. Αλλά εάν η Microsoft κάνει κάποιο σημαντικό μέρος των windows ελεύθερο λογισμικό , αυτό θα μπορούσε να λύσει αυτά τα προβλήματα όσον αφορά σε αυτό το μέρος. (Μπορεί επίσης να είναι μια συνεισφορά στην κοινότητα ελεύθερου λογισμικού, εάν το εν λόγω λογισμικό θα μπορεί να είναι χρήσιμο για σκοπούς εκτός από την εκτέλεση άλλου ιδιόκτητου λογισμικού της Microsoft).

Εντούτοις, η δυνατότητα της χρήσης, ενός μέρους των Windows ως ελεύθερο λογισμικό, είναι λιγότερο κρίσιμη από το να επιτραπεί σε όλα τα τμήματα τους. Οι ανωτέρω προτάσεις είναι αυτό που χρειαζόμαστε πραγματικά. Θα μας επιτρέψουν να αναπτύξουμε μια πραγματικά αξιόλογη εναλλακτική λύση των Microsoft Windows, σε οποιαδήποτε περιοχή η Microsoft αρνείται να εκδώσει τα Windows ως ελεύθερο λογισμικό.